ယာက်္ားသားေတြရဲ႕ ဘဝဆိုတာ ဒီလိုပါပဲေလ, ဆူးေပၚဖက္က်လဲ ဆူးပဲက်ိဳးရတဲ့ ဘဝေတြပါ...
“ပာဲ႔ ပာိုကြီးေလးမဆိုးဘူးေနာ္”
“ေအး ငါတို႔လိုက္စရေအာင္”
ထိုစဥ္ တည္ၿငိမ္သူကြီးမွ အိမ္ေျႏၵေလးနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္လာသည္ … ေကာင္မေလး ႏွစ္ေယာက္က ေရွ႕ကပိတ္ရပ္ …
“ကြီးေလး ခ်စ္စရာေလးေနာ္ .. နဲနဲေတာင္ ေမွာင္ေနၿပီ ေခးတို႔နဲ႔ လိုက္ခ်င္ဘူးလား”
“က်ေနာ္႔ကို မေႏွာက္ယွက္ပါနဲ႔ဗ်ာ … က်ေနာ္ ေယာက်ာ္းေကာင္းေလးပါ … က်ေနာ္ အိမ္ကို မေမွာင္ခင္ ျပန္မွ ျဖစ္မွာမို႔လို႔ပါ … အိမ္မွာ အေမလည္း ေစာင္႔ေနတယ္ ... ၿပီးေတာ႔ က်ေနာ္႔မွာ ခ်စ္ရတဲ႔သူရွိပါတယ္ …”
“ဘာမွလာမရွင္းျပနဲ႔ .. ခ်စ္သူရွိလည္း အိမ္ေထာင္ ရွိတာမွ မပာုတ္တာကြာ … ေခးတို႔က ခ်စ္တတ္ပါတယ္ … “
“အိုဗ်ာ … မေႏွာက္ယွက္ပါနဲ႔ဆို က်ေနာ္ ေအာ္လိုက္မွာေနာ္ …”
“ေအာ္လိုက္ေလ … ဒီခ်ိန္ဆို ကြီးေအာ္တာ ဘယ္သူမွ ၾကားမွာမပာုတ္ဘူး … ၾကာတယ္ကြာ လာ …”
“ကယ္ၾကပါအုန္းခင္ဗ်ာ … ကယ္ၾကပါအုန္း …. လႊတ္ေနာ္ လႊတ္ “
ထိုစဥ္
“ပာိတ္ ေကာင္ေလးကိုလႊတ္လိုက္”
“ပာင္ သဲ ပါလား … လႊတ္စမ္း အာ႔ငါ႔ခ်စ္သူပဲ” ဆိုၿပီး ေကာင္မေလး ေနာက္ေျပးပုန္း
“ဒီမွာရပ္ကြက္ထဲက မိသူဇာဆိုတာ ၾကားဖူးလား ငါ႔ေကာင္ေလးကို မေႏွာက္ယွက္နဲ႔ ကိုယ္႔လမ္းကိုယ္သြား မပာုတ္ရင္ ငရုတ္က်ီေပြ႕စာမိမယ္ … သခြားသီးစာမိမယ္ သြားစမ္း”
“ေအးေပါ႔ကြာ ညည္းအပိုင္ဆိုေတာ႔လည္း … ပာြင္႔ လာသြားမယ္ပာဲ႔ အရက္ဆိုင္ ဒီခ်ိန္ ပာိုေကာင္မေတြ ေစာင္႔ေနေလာက္ၿပီ ...”
ထို႔ေနာက္ ခ်စ္သူေကာင္မေလးမွ အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ …
“ရွင္႔ကိုေၿပာပါတယ္ ေမွာင္မွ ျပန္လာမယ္ဆို ဖုန္းဆက္ပါလို႔ အခုေတာ႔ ဘယ္လို လုပ္မလည္း … ေမာင္႔ကို စိတ္မခ်ေတာ႔ဘူးကြာ … လာအခုပဲ သဲေနာက္လိုက္ခဲ႔ ခိုးေၿပးမယ္ ...”
“ပာာ မလုုပ္ပါနဲ႔ အိမ္မွာ အေမလည္း စိတ္ပူေနမွာ … အေမ႔ကို ေၾကာက္တယ္ ... ျပီးေတာ႔ ငယ္ေသးလားလို႔ပါ ...”
“မေၾကာက္ပါနဲ႔ကြာ ေခးရွိပါတယ္ ေခးကို ယံုလိုက္ပါ ...”
သံုးႏွစ္ခန္႔ၾကာ …
“ေယာက္်ား ထမင္းအိုးလည္း မတည္ထားဘူးလား … ေအာင္မေလး အိမ္လည္း ရႈပ္ပြေနတာပဲ ... ကေလးေတြကလည္း ေသာင္းၾကမ္းနဲ႔ ... ရွင္႔မလည္း အိမ္မွာေနၿပီး အိမ္အလုပ္ေလးေတာင္ မႏိုင္နင္းဘူး ငါလုပ္လိုက္ရ ေသေတာ႔မယ္ … ဒီေယာက္်ားေတာ႔ …”
“နင္ ပိုက္ဆံ ရွာေနရတယ္ဆိုၿပီး အႏိုင္မက်င္႔ပါနဲ႔ ... ရတယ္ ေနာက္ေန႔ကစၿပီး နင္ရွာတာ မစားဘူး ငါ႔ဘာသာငါ အလုပ္ထြက္လုပ္မယ္ …”
“နင္အလုပ္လုပ္တာ ကိစၥမရွိဘူး ေခတ္က စႏိုက္ေၾကာ္ေတြ ေပါတဲ႔ေခတ္ ရွင္႔ကို စိတ္မခ်လို႔ …”
“အုိ ဒါေတြ လာမေျပာနဲ႔ မသိဘူး … နင္ငါ႔ကို အရမ္း အႏိုင္က်င္႔တယ္ … နင္႔ကို ငါကြာမယ္ … ငါ႔ကိုခ်စ္ေနတဲ႔ စႏိုးဆီကိုပဲ သြားမယ္ … ကေလးကိုလည္း ငါေခၚသြားမယ္ … နင္ကေလးစရိတ္ ေထာက္ပံ႕ …”
“ဘာေျပာတယ္ အေကာင္ … နင္က အခုတည္းက ေဖာက္ျပန္ခ်င္ေနတယ္ ပာုတ္လား … လာစမ္း ခြပ္ခြပ္ခြပ္ ဒံုးဒိုင္း …”
“အေမေရ အေမ႔သားကို အႏိုင္က်င္႔ေနတယ္ လာၾကည္႔လွည္႔ပါအုန္း အေမရဲ႕ ... အာ႔ေၾကာင္႔ အဲ႔ေန႔ညတည္းက မလိုက္ပါဘူး ျငင္းေနတာကို …. ပာီး ပာင္႔ ပာင္႔ ကြာမယ္ ကြာမယ္ နင္ၾကီးကို ကြာပစ္မယ္ …”
“သြားမေနခ်င္ရင္ အိမ္ေပၚကဆင္း …”
“ဆင္းမယ္ ဆင္းမယ္ … ငါ႔ဘာသာငါ ေကတီဗြီမွာ သြားလုပ္မယ္ … ငါ႔ဘာသာငါ ဘာျဖစ္ျဖစ္ နင္ဂရုမစိုက္နဲ႔ သြားၿပီ …”
ေနာက္တစ္လခန္႔အၾကာ မိန္းမက မေနႏိုင္လို႔ ေကာင္ေလးအေမအိမ္ လိုက္ေခၚ .. ေကာင္ေလးက ေကတီဗြီမွာ ေကာင္မေလးေတြကို သီခ်င္းဆိုျပတဲ့ အလုပ္ကို ထြက္ခိုင္းနဲ႔ ထံုးစံအတိုင္း လင္မယား ျပန္ေပါင္းစီးက်ေလေတာ့
မွတ္ခ်က္ ထိုစာကို ၂၀၅၀ ခုႏွစ္တြင္ င႐ုတ္သီးေထာင္းရင္း မိန္းမအလစ္တြင္ေရးသည္
~OMG~ ( Feelings Bin )
“ေအး ငါတို႔လိုက္စရေအာင္”
ထိုစဥ္ တည္ၿငိမ္သူကြီးမွ အိမ္ေျႏၵေလးနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္လာသည္ … ေကာင္မေလး ႏွစ္ေယာက္က ေရွ႕ကပိတ္ရပ္ …
“ကြီးေလး ခ်စ္စရာေလးေနာ္ .. နဲနဲေတာင္ ေမွာင္ေနၿပီ ေခးတို႔နဲ႔ လိုက္ခ်င္ဘူးလား”
“က်ေနာ္႔ကို မေႏွာက္ယွက္ပါနဲ႔ဗ်ာ … က်ေနာ္ ေယာက်ာ္းေကာင္းေလးပါ … က်ေနာ္ အိမ္ကို မေမွာင္ခင္ ျပန္မွ ျဖစ္မွာမို႔လို႔ပါ … အိမ္မွာ အေမလည္း ေစာင္႔ေနတယ္ ... ၿပီးေတာ႔ က်ေနာ္႔မွာ ခ်စ္ရတဲ႔သူရွိပါတယ္ …”
“ဘာမွလာမရွင္းျပနဲ႔ .. ခ်စ္သူရွိလည္း အိမ္ေထာင္ ရွိတာမွ မပာုတ္တာကြာ … ေခးတို႔က ခ်စ္တတ္ပါတယ္ … “
“အိုဗ်ာ … မေႏွာက္ယွက္ပါနဲ႔ဆို က်ေနာ္ ေအာ္လိုက္မွာေနာ္ …”
“ေအာ္လိုက္ေလ … ဒီခ်ိန္ဆို ကြီးေအာ္တာ ဘယ္သူမွ ၾကားမွာမပာုတ္ဘူး … ၾကာတယ္ကြာ လာ …”
“ကယ္ၾကပါအုန္းခင္ဗ်ာ … ကယ္ၾကပါအုန္း …. လႊတ္ေနာ္ လႊတ္ “
ထိုစဥ္
“ပာိတ္ ေကာင္ေလးကိုလႊတ္လိုက္”
“ပာင္ သဲ ပါလား … လႊတ္စမ္း အာ႔ငါ႔ခ်စ္သူပဲ” ဆိုၿပီး ေကာင္မေလး ေနာက္ေျပးပုန္း
“ဒီမွာရပ္ကြက္ထဲက မိသူဇာဆိုတာ ၾကားဖူးလား ငါ႔ေကာင္ေလးကို မေႏွာက္ယွက္နဲ႔ ကိုယ္႔လမ္းကိုယ္သြား မပာုတ္ရင္ ငရုတ္က်ီေပြ႕စာမိမယ္ … သခြားသီးစာမိမယ္ သြားစမ္း”
“ေအးေပါ႔ကြာ ညည္းအပိုင္ဆိုေတာ႔လည္း … ပာြင္႔ လာသြားမယ္ပာဲ႔ အရက္ဆိုင္ ဒီခ်ိန္ ပာိုေကာင္မေတြ ေစာင္႔ေနေလာက္ၿပီ ...”
ထို႔ေနာက္ ခ်စ္သူေကာင္မေလးမွ အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ …
“ရွင္႔ကိုေၿပာပါတယ္ ေမွာင္မွ ျပန္လာမယ္ဆို ဖုန္းဆက္ပါလို႔ အခုေတာ႔ ဘယ္လို လုပ္မလည္း … ေမာင္႔ကို စိတ္မခ်ေတာ႔ဘူးကြာ … လာအခုပဲ သဲေနာက္လိုက္ခဲ႔ ခိုးေၿပးမယ္ ...”
“ပာာ မလုုပ္ပါနဲ႔ အိမ္မွာ အေမလည္း စိတ္ပူေနမွာ … အေမ႔ကို ေၾကာက္တယ္ ... ျပီးေတာ႔ ငယ္ေသးလားလို႔ပါ ...”
“မေၾကာက္ပါနဲ႔ကြာ ေခးရွိပါတယ္ ေခးကို ယံုလိုက္ပါ ...”
သံုးႏွစ္ခန္႔ၾကာ …
“ေယာက္်ား ထမင္းအိုးလည္း မတည္ထားဘူးလား … ေအာင္မေလး အိမ္လည္း ရႈပ္ပြေနတာပဲ ... ကေလးေတြကလည္း ေသာင္းၾကမ္းနဲ႔ ... ရွင္႔မလည္း အိမ္မွာေနၿပီး အိမ္အလုပ္ေလးေတာင္ မႏိုင္နင္းဘူး ငါလုပ္လိုက္ရ ေသေတာ႔မယ္ … ဒီေယာက္်ားေတာ႔ …”
“နင္ ပိုက္ဆံ ရွာေနရတယ္ဆိုၿပီး အႏိုင္မက်င္႔ပါနဲ႔ ... ရတယ္ ေနာက္ေန႔ကစၿပီး နင္ရွာတာ မစားဘူး ငါ႔ဘာသာငါ အလုပ္ထြက္လုပ္မယ္ …”
“နင္အလုပ္လုပ္တာ ကိစၥမရွိဘူး ေခတ္က စႏိုက္ေၾကာ္ေတြ ေပါတဲ႔ေခတ္ ရွင္႔ကို စိတ္မခ်လို႔ …”
“အုိ ဒါေတြ လာမေျပာနဲ႔ မသိဘူး … နင္ငါ႔ကို အရမ္း အႏိုင္က်င္႔တယ္ … နင္႔ကို ငါကြာမယ္ … ငါ႔ကိုခ်စ္ေနတဲ႔ စႏိုးဆီကိုပဲ သြားမယ္ … ကေလးကိုလည္း ငါေခၚသြားမယ္ … နင္ကေလးစရိတ္ ေထာက္ပံ႕ …”
“ဘာေျပာတယ္ အေကာင္ … နင္က အခုတည္းက ေဖာက္ျပန္ခ်င္ေနတယ္ ပာုတ္လား … လာစမ္း ခြပ္ခြပ္ခြပ္ ဒံုးဒိုင္း …”
“အေမေရ အေမ႔သားကို အႏိုင္က်င္႔ေနတယ္ လာၾကည္႔လွည္႔ပါအုန္း အေမရဲ႕ ... အာ႔ေၾကာင္႔ အဲ႔ေန႔ညတည္းက မလိုက္ပါဘူး ျငင္းေနတာကို …. ပာီး ပာင္႔ ပာင္႔ ကြာမယ္ ကြာမယ္ နင္ၾကီးကို ကြာပစ္မယ္ …”
“သြားမေနခ်င္ရင္ အိမ္ေပၚကဆင္း …”
“ဆင္းမယ္ ဆင္းမယ္ … ငါ႔ဘာသာငါ ေကတီဗြီမွာ သြားလုပ္မယ္ … ငါ႔ဘာသာငါ ဘာျဖစ္ျဖစ္ နင္ဂရုမစိုက္နဲ႔ သြားၿပီ …”
ေနာက္တစ္လခန္႔အၾကာ မိန္းမက မေနႏိုင္လို႔ ေကာင္ေလးအေမအိမ္ လိုက္ေခၚ .. ေကာင္ေလးက ေကတီဗြီမွာ ေကာင္မေလးေတြကို သီခ်င္းဆိုျပတဲ့ အလုပ္ကို ထြက္ခိုင္းနဲ႔ ထံုးစံအတိုင္း လင္မယား ျပန္ေပါင္းစီးက်ေလေတာ့
မွတ္ခ်က္ ထိုစာကို ၂၀၅၀ ခုႏွစ္တြင္ င႐ုတ္သီးေထာင္းရင္း မိန္းမအလစ္တြင္ေရးသည္
~OMG~ ( Feelings Bin )
No comments: