မခ်စ္ရင္ လူေလာကထဲမေခၚပါနဲ႕

ေမေမကခဏခဏ ဘဲသမီးကို ရိုက္သည္။ အလိုမက်ဘူး။
ေမေမ အျမဲေျပာေနက်စကားက '' နင့္ အေဖက လူယုတ္မာတဲ့…
နင့္အေဖက ငါ့ဘဝကို ဖ်က္ဆီးတာ ~~ ငါနင့္ကို မေမြးခ်င္ပဲ
ေမြးခဲ့တာ … နင့္ လိုသမီမ်ိဳးကို ငါ့ဘဝထဲမွာ မရွိဘူး သြား… သြား'''
ခဏခဏ ဘဲ အနားေရာက္တုိင္း ႏွင္ထုတ္သည္။

သမီးအသက္က ၁၂ ႏွစ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ? ဘာလို႔လဲ?
ေမေမ အနားမွာ ေနခြင့္ မရရတာလဲ? အစ္ကိုတို႔ အမတို႕
အမတို႔ရယ္ေျပာျပေပးၾကပါလား ? သမီး အရမ္းနာက်င္ခံစားရ
လို႕ပါ။ သမီး ငိုခဲ့ရေပါင္းရက္ေတြလည္း မနည္းေတာ့ပါဘူး။
သမီးကို ေမေမက ေက်ာငိးမထားဘူး။

ေမေမ မ်က္စိထဲမွာ သမီးဟာ အရွဴပ္ထုပ္တစ္ေယာက္လိုပဲ။
အျမဲတမ္း ေအာ္ေငါက္တယ္။ ေမေမရဲ႕ အေမ ဘြားဘြားကပဲ
သမီးကို အနားနားေခၚျပီး ေခ်ာ့ကာ '' မငိုနဲ႕ေတာ့နဲ႕ေနာ္ သမီးေလး
တိတ္… တိတ္ '' ေျပာတယ္။

'' ဘြားဘြား… ေမေမက ဘာလို႔သမီးကို မုန္းရဲတာလဲဟမ္ !!
ဘာလို႕ ေမေမရွိေနလ်က္ သမီးက ေမေမ့ကို ေမေမ့လို႔ မေခၚရတာ
လဲ? ေခၚခြင့္မရွိတာလဲ? ဘာေၾကာင့္လဲ ဘြားဘြားရယ္ '' ေျပာျပီး
ဘြားဘြားကို ဖက္ျပီး အျမဲတမ္း ငိုခဲ့ရသည္။

အဲလိုမ်ိဳး သမီးရဲ႕ ဘဝမွာ ေမေမ့ လ်စ္လ်ဴရွဴမူ ဂရုမစိုက္မူေတြ
ျဖင့္ ၾကီးျပင္း လာခဲ့ရေသာ ကေလးေလးတစ္ေယာက္ပါ အစ္ကိုတို႔
အမတို႔ ရယ္။ သမီး ဘဝမွာ မိခင္ရွိလ်က္နဲ႕ေတာင္ အေမလို႔ အေမ
ေခၚခြင့္ မရတဲ့ ဘဝပါ။

အျပင္မွာ မိုးေတြရြာေနသည္။ သမီး အျပင္မွာ ကေလးသဘာဝ
အရေဆာ့ကစားေနသည္။ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူမိသက္ေဝတို႔ႏွင့္
အတူတူ ေျပးလႊားေဆာ့ကစားေနခဲ့ၾကတာပါ။
ေျပးရင္း လႊားရင္း ေခ်ာ္လြဲသြားခဲ့မိေလသည္။
ကေလးဘဲ ရွိေသးေတာ့ နာက်င္တဲ့ ဒဏ္ကို
မခံစားႏိုင္လို႔ ေအာ္ငိုမိေနေလသညိ။
မ်က္ရည္ကေလးကို သုတ္ျပီး '' အေမ … အေမ '' လို႔ေအာ္ငို
ခဲ့သည္။ အေမက ေတာ့ ထြက္မလာ။ ဘြားဘြားၾကီးဘဲ
ထြက္လာခဲ့သည္။
'' သမီးေလးရယ္ အရမ္းေဆာ့တာကိုး ဘယ္နာနာသြားေသးလဲ? ''
'ဘာမွမေျပာ … ''အေမ အေမ''လို႔သာ ငိုေနမိေလသည္။

သမီး ေမြးကတည္းက ေမေမႏွင့္တစ္ခါမွ အတူတူမအိပ္ဖူးဘူး။
ေမေမ အခန္းထဲမွာ အတူတူ အိပ္ဖို႔ ဝက္ဝံရုပ္ကေလးကို ကိုင္ျပီး
သြားတုိင္း … သြားတိုင္း ေမေမက ႏွင္ႏွင္လႊတ္သည္။
ငါ့အခန္းထဲကို မလာခဲနဲ႕… သြား … သြား ငါနဲ႕ေဝးေဝးသြား။
လို႕ႏွင္ထုတ္ခဲ့သည္။ အစ္ကို တို႔… အမတို႕ရယ္ သမီးက ကေလးပါ
ကေလးသဘာဝ အရ မိခင္ေမတၱာေတာင့္တ မိတာ မွားလားရွင္။
သမီးကို ဘာလို႕ မုန္းရတာလဲ ? ေမေမ့ကို နားမလည္ႏိုင္။
ဖြင့္မေျပာႏိုင္ဘဲ တစ္ေယာက္တည္း ငိုခဲ့ရေပါင္းလည္း မ်ားခဲ့ျပီ။

သိုေသာ္ သမီး လက္မေလွ်ာ့ပါဘူး။ ေမေမ သမီးကို '' အေမ ''
လိုေခၚခြင့္ ေပးေအာင္ … ေမေမကလည္း သမီးကို '' သမီး''
လို႔ေခၚမယ့္ေန႔ကို ေမွ်ာ္တလင့္လင့္ ေစာင့္စားခဲ့မိတယ္။
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ေတာ့ … တစ္ေနေန႔ မွာအဲလို ေန႔မ်ိဳး ေရာက္လာ
လိမ့္မယ္လို႔ သမီး ထင္တယ္ အေမ။
ဆိုျပီး ဒိုင္ယာေလာခ့္ ေလးထက္မွာ ေရးသားထားခဲ့သည္။

သမီးလူးမွန္းသိတတ္စကတည္းက ညအိပ္ယာဝင္တုိင္းေမေမ့
ကို ရွစ္ခိုးကန္ေတာ့ျပီးမွ အိပ္ခဲ့ေသာသူ တစ္ဦးပါ။

ေမေမရဲ႕ အခန္းကေလး မဖြင့္ထားေသာ္လည္း အခန္းေရွ႕ကေန
ေမေမ့ကို မွန္းျပီး ကန္ေတာ့မိခဲ့တယ္။ သမီး မ်က္ရည္ေတြလည္း
အဲလို ကန္ေတာ့တိုင္းမွာ အျမဲတမ္း အလိုလို စီးက်ခဲ့ရတယ္။

ဒီေန႕က သီးတင္းကြ်တ္ လျပည့္ေနေလ။ မီးထြန္းေသာ တန္ေဆာင္
တုိင္မွာ ေမေမ့အား ကန္ေတာ့ရန္ သမီးမုန္႔ေတြကို ဝယ္ျပီး အိမ္ျပန္
လာခဲ့သည္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေမေမကို ကန္ေတာ့မလို႔
ဟန္ျပင္ ေမေမက
'' နင္ ဒါဘာလုပ္တာလဲ? ''
'' သမီး ကန္ေတာ့မလို႕ပါ ေမေမ … သမီး ကန္ေတာ့တာကို
လက္ခံေပးပါေနာ္ ''
'' ဟာ… လက္ခံ မေပးႏုိင္ဘူး … လက္ခံ မေပးႏိုင္ဘူး …
နင္ ႏွင့္ ငါနဲ႕က ဘာမွ မေတာ္ဘူး… ငါ့ကိုလည္း ကန္ေတာ့
စရာမလိုဘူး '' ထိုစကားလံုးေၾကာင့္ ရင္ထဲနင့္သြားျပီး ေမေမအား
တစ္ခ်က္ေလာက္ သနားဂရုဏာ ယွက္သန္းေသာ မ်က္ဝန္းတစ္စံု
ျဖင့္ ၾကည့္လိုက္မိျပီး
'' ေမေမရယ္ ဘယ္လိုမ်ားလိုက္တာလဲ ? ေမေမရယ္ …
ေမေမ က သမီး ေမေမပါ… သမီးကလည္း ဘယ္လိုပဲျဖစ္ေနပါေစ
ေမေမရဲ႕ သမီးပဲ မို႔လား '''
'' ဟာ … မသိဘူး … မသိဘူး … နင္ငါ့ကို မကန္ေတာ့နဲ႕…
နင္ငါ့ကို ကန္ေတာ့တာ ငါမလိုခ်င္ဘူး သြား… သြား ''
လို႕ႏွင္ထုတ္လိုက္သည္။
သမီးတကယ္စိတ္မေကာင္းဘူး … ရင္ထဲလည္း တကယ္မေကာင္း
ဘူးရွင္ … ေမေမကဘာျဖစ္လို႔ ကန္ေတာ့တာလက္မခံရတာလဲ?
ဘာလို႕ ခါးခါးတီးတီး ဆက္ဆံေနရတာလဲ? ျဖစ္ေနရတာလဲ?
ေမေမ ဘာလို႕ သမီးကို မုန္းေနရတာလဲ?
'' သမီးကိုေျပာျပပါလား ဘြားဘြားရယ္ ''
'' ေအးပါကြယ္ ဘြားေလးေျမးေလး ကို အမွန္တိုင္းေျပာျပပါ့မယ္''
'' သမီး အေမ့က ဒီလိုပါ။
သမီးရဲ႕အေဖက သမီးအေမ့ႏွစ္ခ်စ္သူေတြျဖစ္ျပီး အရမ္းကို ခ်စ္ခဲ့
ၾကတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ ေန႔မွာ သမီးေလးရဲ႕ အေမ့ႏွင့္
သမီးအေဖတို႕က က်ဴးက်ဴးလြန္လြန္ေတြျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္ေလ။
သမီး အေမက အဲဒီလို ျဖစ္ျပီးသြားတဲ့ေနာက္ သူ႔ကို တာဝန္ယူခိုင္း
ဖို႔ သမီးအေဖကိုေျပာေတာ့ … သမီးအေဖက မယူခဲ့ဖူးေလ။
သူတို႕ခ်င္း သေဘာထားေတြ နားလည္မူေတြ ကြဲလြဲခဲ့ၾကတယ္။
သမီးအေမ ႏွင့္ စကားေတြေျပာျပီး မၾကာမွီ အရက္နည္းငယ္အတြင္း
မွာ သမီးအေဖက ေနာက္တစ္ေယာက္ႏွင့္ လက္ထပ္သြားတယ္လို႔
သတင္းၾကားလိုက္ရတယ္။ အဘြားေကာ သမီးအေမေကာ
အရွက္တကြဲ အက်ိဳးနညိးေတြ ျဖစ္ခဲ့ရတာေပါ့။
'' ဒါေၾကာင့္ … ဒါေၾကာင့္ ေမေမက သမီးကို မုန္းတီးၾကီး
မုန္းတီးေနရတာလား ? ဘြားဘြား''
'' ေအး ဟုတ္တယိ … သမီး … ''
'' ဘြားဘြားရယ္ အဲဒါနဲ႕ သမီးကို ဘာလို႕ မုန္းတီးေနရတာလဲ?
သမီးႏွင့္ ဘာဆိုင္လို႕လဲ? သမီးက ဘာမွမသိဘဲ လူေလာကၾကီး
ထဲကို ေရာက္လာခဲ့ေသာ သမီးေလး တစ္ေယာက္ပါ။ ''
'' သမီးကို အဲလိုမ်ိဳး ေမေမက မုန္းတီးေနတာကေတာ့ တစ္ဖက္
နင္း ၾကီး ျဖစ္မေနဘူးလား ဘြားဘြားရယ္ ''
'' ဘြားဘြားလည္း မတတ္ႏိုင္ပါဘူးကြယ္ … ငါ့ေျမးေလးကိုစိတ္
မေကာင္းပါဘူး''
'' သမီးေလးဘက္ကၾကည့္ရင္ မွန္ပါတယ္။ သူခမ်! ငယ္ငယ္ရြယ္
ျဖင့္ အမည္မသိ ကိုယ္ဝန္သည္ လို႕ ပတ္ဝနိးက်င္ေတြရဲ႕
ေျပာဆိုမူ တံေတြးေထြးမူေအာက္မွာ ေခါငိးလူးလိမ့္ ခံခဲ့ရတာကိုး ''
'' သမီး ေမေမ့ကို နားလည္ေပးႏိုင္ပါတယ္ … ဒါေပမယ့္
ေမေမက ဘာလို႕႕ သမီးကို နားလည္ မေပးႏိုင္ရတာလဲ ဘြားဘြား
တကယ္တမ္းဆိုရင္ သမီးတို႕က သားအမိႏွစ္ေယာက္ပါ။
မိဘႏွင့္သားသမီး အျပန္လွန္ေႏြးေထြးေသာ ေမတၱာေတြျဖင့္
ေနသင့္တာမဟုတ္လား။ ေမေမရဲ႕ ေႏြးေထြးေသာ ရင္ခြင္ေမတၱာ
ေလးကို သမီး အမွန္တကယ္လိုခ်င္မိတယ္ အဘြားရယ္'' ေျပာျပီး
ဘြားဘြားအား ေပြ႕ဖက္ထားရင္း ငိုေနခဲ့မိသည္။

သမီးငယ္ငယ္ကတည္းကေန ေက်ာငိးျပီးသည္ အထိ ေမေမတစ္ခါ
ေက်ာင္းကို မလာခဲ့ဖူးဘူး။ ေနာက္ျပီးသူဘာသာ အပ်ိဳတစ္ေယာက္
လိုမ်ိဳး ေက်ာ့ေက်ာ့ေမာ့ေမာ့ ျဖင့္ေနခဲ့သည္။ သမီးဒါလည္း အျပစ္
မျမင္ပါဘူး။

သမီး ေမေမရဲ႕ အဝတ္ေတြကို ေလွ်ာ္ခဲ့သည္။ အိမ္ေဖာ္ အေဒၚကူၾကီးက
'' သမီးေလးရယ္ ဘာလုပ္ေနတာလဲကြယ္''
'' ေၾသာ္ အန္တီ သမီး အမရဲ႕ အဝတ္စားေတြ ေလွ်ာ္မလိုပါ ''
'' ေၾသာ္ မလိုပါဘူးကြယ္ … အဝတ္ေလွ်ာ္စက္ျဖင့္ ေလွ်ာ္လို႔ရပါတယ္ ''
'' သမီး ေလွ်ာ္ေပးျခင္လိုပါ။ … သမီး လက္ျဖင့္ ေလွ်ာ္ေပးတာ
ပိုျပီးေျပာင္တယိ ထင္လို႕ပါ ေဒၚၾကီး''
'' ေအးပါကြယ္ … ေအးပါ''
အဘြားျဖစ္သူ အနားသို႕ေရာက္လာခဲ့သည္။
'' ေျမးေလး … ေျမေလး ဘာလုပ္ေနတာလဲကြယ္ ''
'' သမီး ေမေမ့ အဝတ္စားေတြကို ေလွ်ာ္ေပးေနတာပါ
ဘြားဘြား ''
'' ေဟ… ဘာလို႕ အပင္ပန္းခံေနရလဲ ေျမးေလးရယ္
အဝတ္ေလွ်ာ္စက္ျဖင့္ ေလွ်ာ္လည္းရတဲ့ဟာကိုး ''
'' ေၾသာ္ သမီး ေလွ်ာ္ေပးခ်င္လို႔ပါ။ ''
'' ေအးေအး အၾကာၾကီးေတာ့ ထိုင္ေလွ်ာ္မေနနဲ႕ေနာ္ …
အေအးပတ္ေနအံုးမယ္ ''
'' ဟုတ္ကဲ့ပါ အဘြားျပီးေတာ့မွာပါ ''
'' ေအး … ေအး '' ဆိုျပီး အဘြားျဖစ္သူကထြက္ခြာသြားသည္။

အဲဒီေနာက္ေစတနာျဖင့္ ေမေမရဲ႕ အခန္းထဲသို႕ ဝင္ျပီး
သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ေပးခဲ့သည္။ အဲဒီအခိုက္တန္႔မွာပင္ တိုက္ဆို္င္
စြာျဖင့္ ေမေမဟာ အျပင္ကေန အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္လာခဲ့သည္။
အေပၚထပ္သို႕ တက္လာခဲ့သည္။ သူအခန္းထဲမွာ သမီးဝင္ေနတာ
ေရာက္ေနတာေတြ႕ေတာ့
'' ဟဲ့နင္ ငါ့အခန္းထဲမွာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ? ''
'' သမီး … သမီး သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ေပးေနတာပါ ေမေမ''
'' နင္ ဘာမွအေပြေတြေျပာမေနနဲ႕… နင္ ငါ့အခန္းထဲမွာ
ဘာလာရွာတာလဲ ? မွန္မွန္ေျပာစမ္း''
'' သမီး တကယ္ေျပာတာပါ ေမေမ …
သမီးဘာမွ မရွာပါဘူး … ေမေမအခန္းထဲဝင္ျပီး
သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ေပးေနတာပါ။ ''
ေျပာေနတုန္းမွာပင္ ဘြားဘြား က အေပၚထပ္သို႔႔
ေရာက္လာခဲ့ေပသည္။
အခန္းထဲဝင္လာျပီး
'' ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ေျမးေလး ''
'' ဒီမွာ အေမ့ရဲ႕ဟာမေလးေပါ့ သမီးအခန္းထဲဝင္ျပီး
ဘာေတြ လာေမႊေနာက္ရွာေနတာလဲ မသိဘူး။''
'' မဟုတ္ပါဘူး … မဟုတ္ပါဘူး ။
သမီး အဲလိုမဟုတ္ရပါဘူး … အေမ ။
ဘြားဘြား သမီးေမေမ့ အခန္းထဲမွာ ဘာမွလာရွာတာ
မဟုတ္ပါဘူး။ သန္႕ရွင္းေရးလာလုပ္ေပးတာပါ။ ''
'' ဟုတ္ပါ့လိမ့္မယ္ သမီးရယ္ … ေျမေလးက သမီးအခန္းထဲဝင္ျပီး
သန္႔ရွင္းေရး ဝင္လုပ္ေပးတာေနမွာပါ ''
'' မဟုတ္ဘူးအေမ … ဒီဟာမ လိမ္ေနတာ…
ဟဲ့ ဟာမေလး နင့္ကို ၾကည့္ၾကည့္ေနတာ ၾကာျပီေနာ္ …
ငါ မသကာၤတာ ျဖစ္တာေတြ မ်ားေနျပီ… နင္ က်ပ္က်ပ္သတိထား
သြား … အခုခ်က္ခ်င္း ငါ့အခန္းထဲက ထြက္သြား''
ေျပာေတာ့ ပါးစပ္ေလးကို လက္ဖဝါးမိုးျပီး မ်က္ရည္ေတြစမ္းစမ္း
စမ္းစမ္းျဖင့္ ထြက္ခြာသြားခဲ့သည္။
'' သမီးရယ္ ေျမးေလးကို ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲကြယ္ ''
'' အေမကလည္း သူဘက္ကေနပဲ ကာဆီး ကာဆီးနဲ႕
အဲဒါေၾကာင့္ အဲဒီဟာမေလးက ေရာင္းတက္ေနတာ''
ေျပာလိုက္ေလသည္။
သမီး တစ္ေယာက္လည္း အခန္းထဲေျပးဝင္လာခဲ့ျပီး
တံခါး ကို ဂ်လက္ခ္ခ်ကာ ကုတင္ထက္၌ လွဲခ်ျပီး တရွိဴက္ရွိဴက္
ုိငိုေနမိေလသည္။
'' ေမေမရယ္ ရက္စက္လိုက္တာ… သမီး ကို အဲဒီေလာက္ေတာင္
မုန္းတီးေနရတာလဲ ေမေမရယ္ … ေမေမရယ္ သမီးအေပၚ
အဲေလာက္ေတာငိ ဘာလို႕ရက္စက္ႏိုင္ရတာပါလိမ့္။''
တရွိဴက္ရွိဴက္ငိုေနမိသည္။

ေနာက္တစ္ေန႕ ေမေမဟာ အိမ္ကို လူတစ္ေယာက္ေခၚလာသည္။
သူရုပ္ကို ၾကည့္ျပီး ခန္႕မွန္းမိသေလာက္ေတာ့ အသက္က
၃၀ ဝန္းက်င္ေလာက္ရွိမယ္။ သူကို ေမေမက ဘာလုိ႕ ျပံဳးျပံဳး
ရႊင္ရႊင္ စကားေျပာေနတာလဲ မသိ။ ေမေမက သမီးကို လွမ္းေခၚ
လိုက္သည္။

'' ဟဲ့ ဟိုဟာမေလး ဒီကို ခဏလာခဲ့အံုး '' လို႔ေခၚေတာ့ သမီးလည္း
သြားခဲ့မိပါသည္။
'' ဒါက ငါ့မိတ္ေဆြ သူနမည္ ေဒးဗစ္တဲ့ ''
'' ေဒးဗစ္ ဒါ ကြ်န္မ အိမ္က အိမ္ေဖာ္ေလ ''
သမီး စိတ္ထဲ ထင့္ခနဲျဖစ္သြားသည္။ ေမေမ ဘယ္လုိမ်ား
ေျပာလိုက္တာလဲေပါ့။ ဘာလို႔ သမီးကို ေမေမက အိမ္ေဖာ္ကို
ေျပာရတာလဲ။
'' ဗ်ာ … ဒါေလးက အိမ္ေဖာ္ေလးလား ဟုတ္လား?
ေတာ္ေတာ္ေလးကို မထင္မွတ္စရာဘဲ''
'' ဘာလို႕လဲ ေဒးဗစ္ ''
'' ဟုတ္တယ္ေလ … သူဝတ္ထားေသာ အဝတ္စားအျပဳမူ
ေလးေတြက သူေ႒ းသမီေလတစ္ေယာက္အတိုင္းပဲ။''
'' ေၾသာ္ စကားပံုတစ္ခု မၾကာဖူးဘူး လား … ကိုေဒးဗစ္
ရယ္ ေဒါငး္ေယာင္ေဆာင္ေသာ က်ီး ဆိုတာေလ …
အဲလိုမ်ိဳး အျပင္ပန္းဟန္ေဆာင္ထားတာေတြပါ ''
'' ေၾသာ္ ဟာမေလး နင္ ဘာရပ္လုပ္ေနတာလဲ သြားေတာ့
ေလ ''
'' ဟုတ္ … ဟုတ္ ကဲ့ အေမ ''
ေျပာျပီး ထြက္ခြာသြားသည္။
'' ေကာင္မေလးက အေမလိုေျပာသြားပါလား ?
ေၾသာ္ အိမ္ေဖာ္ဆိုတာ ကိုယ့္ကို အေမလို႕ဆက္ဆံၾကတာ
ေလ … အဲဒါေၾကာင့္ပါ''
ေျပာျပီး မ်က္ႏွာအမူရာက ခက္ထန္စြာျပန္ေနထားလိုက္သည္။

အေမျဖစ္သူက သမီးတစ္ေယာက္ကို သမီးတစ္ေယာက္
အျဖစ္ေတာင္ အသိမွတ္မျပဳဘဲ အိမ္ေဖာ္ တဲ့လား။
သိပ္ရီခ်င္စရာေကာင္းတာပါပဲ။ ဘာလို႔ ေလာကၾကီးက
အဲေလာက္ထိ ရက္စက္ရတာလဲ။ ေလာကၾကီးကဘဲ
ရက္စက္တာလား? ကိုယ္ကို ေမြးေသာ ေမမိခင္ကပဲ
ၾကင္နာတရား မဲ့ေနတာလား မသိ။
သမီး ငိုခဲ့ျပန္ေလသည္။ ေမေမေျပာလိုက္ေသာ စကားတစ္ခြန္း
ေၾကာင့္ပါ။ အိမ္ေဖာ္ ဆိုေသာ စကားတစ္ခြန္းေလ။
အဲဒီစကားအစားစား သမီးေလး ဆိုေသာ စကားျဖစ္ခဲ့ရင္
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေကာင္းလိုက္မလဲ? အခုေတာ့
သမီးကိုေျပာရက္ႏိုင္လိုက္တာ အေမရယ္။

သမီးကို ေမေမဟာ ခြဲျခားခြဲျခား လုပ္လြန္းပါတယ္။
သူႏွင့္ထမင္းအတူတူ စားဖို႕ဟန္ျပင္ရင္ ေအာ္လႊတ္တယ္။
ေငါက္လႊတ္တယ္။ ေနာက္ျပီး ၾကမ္းျပင္မွာ သြြားစားခိုင္းတယ္။
သမီး ေမေမစိတ္ခ်မ္းသာမယ္ဆိုရင္ ေမေမျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတိုင္း
လုပ္ေပးမွာပါ။ ေမေမက သမီးကို ၾကမ္းျပင္မွာ ထမင္းထိုင္စားတာ
ျမင္ခ်င္ရင္ သမီးထိုင္စားပါ့မယ္။ အရာရာ အေမရဲ႕အလိုေတာ္က်
အတိုင္းျဖစ္ေစရပါ့မယ္။ ေျပာျပီး ကြ်န္မ မ်က္ရည္ေတြ က်စြာျဖင့္
ထမင္းပန္ကန္ေလးကို ယူေဆာင္သြားကာ ၾကမ္းျပင္ေၾကြျပား
ေလးေပၚမွာ တင္ေျပြေခြ ထိုင္ျပီး ထမင္းပန္ကန္ေလးအား
စားခဲ့ပါသည္။ သမီး ကိုေမေမျမင္ေစခ်င္တဲ့ အတိုင္း …
ေမေမျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတိုင္း … ေမေမ အလိုေတာ္က်တိုင္း
မ်က္ရည္ေလးေတြျဖင့္ ထမင္းစားျပခဲ့ပါသည္။
ေမေမက ထမင္းစားထိုင္ခံုကေန ျပံဳးေနေလသည္။

ေနာက္တစ္ေန႕မွာ ေမေမႏွင့္ရန္ျဖစ္ျပီး ေမေမက သမီးအား
နင္ငါ့အိမ္ေပၚကဆင္းသြားတဲ့ … နင့္ကို ျမင္ကတာ အကုသိုလ္
အရမ္းမ်ားတယ္။ ေမေမရဲ႕ ဆႏၵအတိုင္း သမီးထြက္သြားပါေတာ့
မယ္။ ေမေမျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတိုင္း သမီး … ဟိုးအေဝးၾကီးကို
ထြက္ခြာသြားပါေတာ့မယ္။ ေမေမကို ႏွဳတ္ဆက္ ခဲ့ပါတယ္။
သမီးေနာက္ဆံုးအေနျဖင့္ ေမေမအား ရွစ္ခိုး ကန္ေတာ့ခဲ့ပါသည္။
ေျပာျပီး ေမေမ့ရဲ႕ အခန္းေရွ႕ေလးကေန ေမေမကို ရည္ရြယ္ျပီး
လက္ႏွစ္ဖက္ခ်ီကာ '' သမီးကို ကာယကံ … ဝစီကံ… မေနာကံ
မွ တစ္ပါးပါးျဖင့္ ျပစ္မွားခဲ့သည္ရွိေသာ္ ခြင့္လႊတ္ပါ ေမေမ ''
လိုေျပာျပီး ရွစ္ခိုး ကန္ေတာ့ ခဲ့ပါေတာ့သည္။

အဘိုးျဖစ္သူက '' ဟဲ့ လွရီ… လွရီ ထပါအံုး … ထပါအံုး ''
တံခါးကို တေဒါက္ေဒါက္ျဖင့္ ေခါက္ေလသည္။
သမီးျဖစ္သူကလည္း တံခါးကို လာဖြင့္ေလသည္။
'' ဘာလို႕႕ တံခါးကို ဆက္တိုက္ေခါက္ေနတာလဲ အေမရယ္''
'' ဟဲ့ ေခါက္ရမွာေပါ့ … ညဥ္းေၾကာင့္ ငါ့ေျမးေလး မရွိေတာ့ဘူး''
'' ဟိုဟာမေလးက မရွိရေအာင္ သူက ဘယ္သြားလိုလဲ သူအခန္းထဲ
ေနမွာေပါ့''
'' မဟုတ္ဘူး … သါ့အခန္းအေရွ႕ရဲ႕ စားပြဲေပၚမွာ စာထားသြားခဲ့
တယ္ ေရာ့ ဒီမွာ ဖတ္ၾကည့္ ''
ဖတ္ျပီးျပီးသြားတဲ့ေနာက္ ေဒၚလွရီရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာ မ်က္ရည္ေတြ
စိုေနသည္။ သိုေသာ္ စကားကို ထိန္းျပီး ဟန္ေဆာင္ကာ
'' သူ ထြက္သြားတာေကာင္းတယ္ … သူလို လူူမ်ိဳး သမီးမ်ိဳးကို
အိမ္မွာ မရွိေစခ်င္ဘူး ''
'' ညဥ္းေတာ္ေတာ္ေလး မိုက္ပါလားေအ … အခု ထြက္သြားတာ
တစ္ျခားလူမဟုတ္ဘူးေနာ္ ညဥ္းသမီး''
'' ဘယ္သူေျပာလဲ အဲဒီ ဟာမေလးက သမီးရဲ႕ သမီးလို႕''
'' ညဥ္းေနာင္တရေတာ့မယ္ … အက်ယ္ၾကီးကို ေနာင္တရေတာ့မယ္ ''
'' ဘာကိုလဲ အေမ ''
'' ညဥ္း သိခ်င္ရင္ ငါ့ေျပာျပမယ္ လာလိုက္ခဲ့''
ေျပာျပီး ေခၚသြားခဲ့သည္။ ျပီးေတာ့ ေျမးမေလးရဲ႕ ဒိုင္ယာေလာ္ခ့္
ေလးကိုဖတ္ေစခဲ့သည္။ ထို အခ်ိန္မွစျပီး သူမရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲမွာ
ရွိန္းရွိန္းခနဲခနဲ ျဖင့္ မိခင္ေမတၱာေတြ ေသြးေတြဟာ စီးဆင္း
လာခဲ့ေတာ့သည္။
'' ညဥ္းကသာ မိခင္စိတ္မရွိခဲ့တာ … မၾကင္နာခဲ့တာ…
အျပစ္ကင္းေသာ ငါ့ရဲ႕ ေျမးမေလးက အခ်ိန္တိုင္းနင့္ဆီကေန
မိခင္ရဲ႕ေမတၱာကို ႏွစ္ရွည္လမ်ား အခ်ိန္တိုင္း ေမွ်ာ္လင့္ ေတာင့္တ
ေစာင့္စားခဲ့တာ။ ဒါေပမယ့္ ငါ့ရဲ႕ေျမမေလးက ကံဆိုးပါတယ္ေအ။
သူဘယ္ေလာက္ၾကိဳးစားၾကိဳးစား အရာမထင္ခဲ့ဘူး။
နင့္ဆီကေန ေမတၱာ စမ္းေရမေျပာနဲ႕… ျမဴမူန္ေလးတစ္စက္ေတာင္
မရရွိခဲ့ဘူး။ ငါ ေျမမေလး ကို သနားလိုက္တာေအ ။''
'ထိုစကားေတြေၾကာင့္ ေဒၚလွရီရဲ႕ မ်က္ရည္မ်ားဟာ တသြင္သြင္
ေလးစီးက်လာခဲ့သည္။
'' ညဥ္းသိလား … ညဥ္းကို အသိမေပးဘဲ ငါ့ေျမးမေလးက
အဝတ္ေတြေလွ်ာ္ေပးခဲ့တာ… ညဥ္းသိလား … ညဥ္းကို အသိမေပးဘဲ ငါ့ေျမမေလးက သူရဲ႕ လုပ္သမွ် ကုသိုလ္တိုင္း
မွာ နင္အတြက္ ျပဳလုပ္ေပးတာ… နင့္ကို အျမဲတမ္းစိတ္ခ်မ္းသာ
ပါေစ… ကိုယ္ခ်မ္းသာပါေစ အျမဲဆုေတာင္းေပးခဲ့တာ။
ဒီမွာ သူညဥ္းအတြက္ လာမယ့္ ေမြးေန႔က်ရင္ ေပးဖို႕ ဆိုျပီး
ဝယ္ထားေသာ စိန္လက္စြပ္ေလး '' ဆိုျပီးထည့္ေပးလိုက္သည္။
ထိုအခ်ိန္က်မွာ မ်က္ရည္ေတြဟာ ေျပာစရာ မလိုဘဲ သူအလိုလိုစီး
က်လာခဲ့ကာ။
'' ငါမွားသြားျပီ… သိပ္ကိုမွားသြားျပီ… ေယာက်ာ္းကို စိတ္နာတာနဲ႕
ငါ့ရဲ႕ ဘာမွမသိဘဲ ျဖဴစင္လြန္းလွေသာ ရင္ေသြးေလးကို
လ်စ္လ်ဴရွဴထားခဲ့မိျပီ။ ငါ့သိပ္ကို မွားသြားျပီ။ ''
သိုေသာ္ ေနာင္တရေသာ အခ်ိန္ဟာ လြန္သြားျပီ။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူတို႔ ဆီ ဖုန္းတစ္ေခၚေရာက္လာခဲ့
သည္။ ရဲစခန္းက ။ သမီးျဖစ္သူ က ေရထဲခုန္ခ်ျပီး ကိုယ္ကိုကိုယ္
ေသသြားျပီ။
'' ဘာရွင္ !! '' ဆိုျပီးေကာင္ကင္ ျပိဳသလို ခံစားလိုက္ရသည္။
ထိုစကားဟာ မ်ားစြာထိတ္လန္႕ေစျပီး သြားၾကည့္ေတာ့မွ
တကယ္ပင္ျဖစ္ေနသည္။ သမီးေလရဲ႕ အေလာင္းကိုေတြ႕ေလသည္။

ရဲစခန္းက ေျပာျပခ်က္အရ သမီးေလးက အဖ်က္စီးခံရတာတဲ့။
ကိုယ္ကိုကို္ယ္ အရွက္နဲ႕ အသက္လွဲရင္း အေသခံသြားတဲ့။
ထိုတရားခံကလည္း အျခားလူမဟုတ္။ သူရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း
ျဖစ္သူ။ ေဒးဗစ္ပင္ျဖစ္သည္။ အဲဒီေန႕ည မွာပင္ေကာင္မေလး
ကို ျခံထဲမွာထြက္လာေတာ့… ကားေပၚတင္ျပီး ေခၚသြားတဲ့။
အဲလိုထြက္ဆိုတယ္။

အဲဒီသတင္းေတြျပန္ၾကားေတာ့ ဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲ။
ေဒၚလွရီတစ္ေယာက္ ရူးသြားသည္။ ေခါင္းေတြခ်ာခ်ာလည္လည္
ေအာင္ မူးျပီး ''မဟုတ္ဘူး… မဟုတ္ဘူး အဲလိုမျဖစ္ရဘူး။
ကြ်န္မ သမီးေလး အဲလိုမျဖစ္ရဘူး။ ''
ေျပာျပီး သမီးေလးရဲ႕ နမည္ကို ေအာ္ေခၚျပီး။
ေမေမသမီးေလးရယ္ အျဖစ္ဆိုးလွခ်ည္လား။
ေမေမ သမီးေလးရယ္။
'' သမီးေလး '' ေျပာကာ ရင္က်ံဳးမရေတြျဖစ္ျပီး ရူးသြားခဲ့ရပါေလေတာ့သည္။
မခ်စ္ရင္ေလာကထဲ မေခၚပါနဲ႕ အေမရယ္ ဆိုေသာ စကား
တစ္ခြန္းဟာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေလာကၾကီးထဲမွ အျဖစ္ဆိုးျဖင့္
ထြက္ခြာသြားခဲ့ရေလပါေတာ့သည္။

စာဖတ္သူ၏ရင္ထဲမွာ တစ္စံုတစ္ရာ က်န္ေနခဲ့သည္ဆိုသည္
ႏွင့္ ေက်နပ္လွပါျပီ။ ( မွတ္ခ်က္… ။ ။ ကူးယူထားခ်င္ မဟုတ္ဘဲ
ကိုယ္တိုင္ ဖန္တီးေရးသားထားျခင္းျဖစ္ေလသည္။ )

ဤေနရာတြင္ ကြ်န္ေတာ္ Sti Moe ေရးသားေသာ မခ်စ္ရင္ေလာကထဲ မေခၚပါနဲ႕ဇာတ္လမ္း ျပီးဆံုးေလသတည္း။

အစဥ္ေလးစားလ်က္ပရိတ္သတ္
Sti Moe

ျပီးပါျပီ
Admin~~ Sti Moe Moe Lin